My Web Page

Quonam, inquit, modo?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Ille incendat? Duo Reges: constructio interrete.

Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. De hominibus dici non necesse est.

  1. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere.
  2. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.
  3. Nunc de hominis summo bono quaeritur;
  4. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?
Bork
Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Tum ille: Finem, inquit, interrogandi, si videtur, quod quidem ego a principio ita me malle dixeram hoc ipsum providens, dialecticas captiones.

Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Quonam modo? Quare conare, quaeso. Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Quonam, inquit, modo? Id mihi magnum videtur.

Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.

An obliviscimur, quantopere in audiendo in legendoque
moveamur, cum pie, cum amice, cum magno animo aliquid factum
cognoscimus?